1 . دین اسلام می گوید که کودک را قبل از تولّد  –  حتّی اگر سقط شود  –  نام گذاری کنید . امیرالمومنین ( ع ) می فرمایند : پیش از آنکه فرزندتان به دنیا آید او را نام گذاری کنید . اگر نمی دانید دختر است یا پسر آن را با نام هایی بنامید که هم برای پسر است و هم دختر . فرزند سقط شده وقتی در روز قیامت پدرش را دیدار کند به او می گوید : تو بر من نامی ننهادی ، در حالی که پیامبر ( ص ) محسن را پیش از تولد نام نهاد .

2 . مستحب است که نام ، نیکو باشد و این نخستین احسان از سوی پدر بر فرزند است . امام باقر ( ع ) می فرمایند : راست ترین اسمها آن است که با عبودیّت همراه باشد و بهترین اسامی از آنِ پیامبران است . پس اسمهایی مثل عبدالرّحمن ، عبدالکریم ، عبدالله و ... راست ترین اسامی و محمّد و ابراهیم و نوح و عیسی و موسی و ... بهترین نامها هستند . پیامبر ( ص ) می فرمایند : خاندانی نیست که در میان آنها نام پیامبری باشد ، مگر آنکه خداوند عزِّ وَ جَل فرشته ای برای آنها گماشته که بام و شام ، آنها را تقدیس می کند .

3 . مستحب است فرزند پسر – بر پایه سنّت امامان – تا هفت روز ( محمّد ) نامیده شود و سپس اگر خواستند ، می توانند هر نامی که دوست دارند بر او بگذارند . پیامبر ( ص ) در حدیث شریفی می فرمایند : خداوند به هر کس سه پسر بدهد و نام یکی از آن سه را ( محمّد ) نگذارد با من بی مهری کرده است . در حدیثی از ابوالحسن ( ع ) رسیده است : فقر به خانه ای وارد نمی شود که در آن نام محمّد ، علی ، حسن ، حسین ، جعفر ، طالب و یا عبدالله باشد و این چنین است که اگر در میان زنان نام فاطمه یافت شود .